[:en]Ταφείο

Γυαλιά μες στο τσιμέντο

Φράχτης ανίερος της ιερής ησυχίας

Άραγε ποιος;

Κάποια αρχή; Ο δήμος; Η εκκλησία;

Κάποιο αρχίδι θέλει να πιάσει στα πράσα

Άραγε ποιόν;

Τις μαλακές πατούσες των γατιών;

Τα τέσσερα νύχια των περιστεριών;

Το σκαρφάλωμα παιδιών που θέλουν να παίξουν

την νύχτα με τις σκιές;

Τον φτωχό τον κλέφτη που στοχεύει στο λάδι,

στο καντήλι, στο λουλουδικό;

Κι αυτός ακόμα είναι σε ησυχία με τον νεκρό

Αλλά ο φύλακας, ο χτίστης της συμμετρίας των γυαλιών,

είναι μέσα του πιο σάπιος

Κειδανά, όπως σε κάθε τοίχο, δηλώνονται όλα εξαρχής

Οι κοιμισμένοι δεν έχουν προστασία

από τους μπράβους που τους έχουν για ιδιοκτησία.

(Γυαλιά στις μάντρες συναντάμε σε όλη την Μεσόγειο. Οι νότιοι συχνά δεν έχουν πόρους για να στήσουν κάγκελα. Ίσως αυτό το κάνει και πιο τρομαχτικό.)[:]