[:en]

Άλλη μια “λευκή νύχτα” του μάρκετινγκ και της ψυχολογίας της κατανάλωσης, στον αντίποδα εκείνων του Ντοστογιέφσκι. Θα στεφθεί κι αυτή με απόλυτη επιτυχία. Το ΄χουν ήδη αποφασίσει τα τοπικά μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά. Τα σχετικά άρθρα έχουν γραφτεί, λείπουν οι φωτογραφίες. Σε κάποιες πόλεις οι “λευκές νύχτες” – όργιο κατανάλωσης και αποχαύνωσης – δεν έγιναν ποτέ ή ακυρώθηκαν στην πράξη. Η Σύρα, αρχόντισσα των Κυκλάδων, νησί των εμπόρων, ετοιμάζεται να περάσει άλλη μια “λευκή νύχτα”.

Ο καταναλωτισμός, ακόμη κι όταν έχεις λεφτά, δεν είναι κάτι το στιγμιαίο που τελειώνει όταν κόβεται η απόδειξη και παίρνεις τα ρέστα. Η πλαστή ανάγκη, η κάλυψη μιας επιθυμίας που θα αντικατασταθεί αμέσως από μία νέα, το συναίσθημα ελλείμματος και κορεσμού, η ομοιομορφία της μόδας και το αδιαφοροποίητο της μάζας. Η εξασφάλιση προσωπικού οφέλους μέσα από την τάχα ελεύθερη επιλογή,η ίδια η ψευδαίσθηση ότι έχεις επιλογές, η διαρκής αναζήτηση του διαφορετικού…..διέπουν όλες μας τις σχέσεις. Τη σχέση μας με την φιλία, με τον έρωτα, την οικογένεια, την εργασία, την πολιτική. Στον “θαυμαστό καινούργιο κόσμο” του Χάξλεϊ, τα παιδιά άκουγαν από νωρίς στα μαθήματα υπνοπαιδείας “Μ’ αρέσει να πετάω, μ’ αρέσουν τα καινούργια ρούχα, μου αρέσουν”, “Μη μπαλώνεις, μη μπαλώνεις, αφού έχεις να πληρώνεις” για να μυηθούν στην κατανάλωση ως τρόπο ζωής και ολοκλήρωσης. Εμείς έχουμε τις διαφημίσεις, τη μόδα και άλλες ασόβαρες καταστάσεις όπως οι “λευκές νύχτες”. Μαύρο στη λευκή τους νύχτα. Μην πάει κανείς. Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους που τραβούν το ζόρι χωρίς να τους ρωτάει κανείς.

Για την Αποκατάσταση του Μαύρου

Άσπρη είναι η αρία φυλή
η σιωπή
τα λευκά κελιά
το ψύχος
το χιόνι
οι άσπρες μπλούζες των γιατρών
τα νεκροσέντονα
η ηρωίνη.
Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου.

Κατερίνα Γώγου

[:]