[:en]Η χτεσινή βραδιά ήταν αφιερωμένη στους εργάτες του Νεωρίου και τον αγώνα που δίνουν εδώ και 40 περίπου μέρες.

Την συναυλία διοργάνωσε το «Ανοιχτό 3ο». Το αυτονόητο έγινε πράξη με τον μόνο τρόπο που μπορεί να γίνει. Απλά, δίχως γραφειοκρατίες και εντολές από πάνω. Πλησιάζοντας τον άλλο και στηρίζοντας τον. Χωρίς κριτική, υποδείξεις, «συμβουλές».

Η πλατεία έγινε ξανά τόπος συνάντησης των ανθρώπων και των αγώνων τους. Πήρε το χαρακτήρα που πολλοί οραματιζόμαστε.

Η βραδιά είχε συγκίνηση στον αέρα. Νομίζω μπορούσε να το νιώσει και κάποιος που βρισκόταν τυχαία στο χώρο, ας πούμε κάποιος τουρίστας. Υπήρχε μια αμοιβαιότητα και ενός είδους συντονισμός στους ανθρώπους που κάθονταν στα σκαλάκια ή στέκονταν γύρω, με τα ίδια κουτάκια μπύρας στο χέρι, και εκφραζόταν με χειροκροτήματα, χαμόγελο, τραγούδι. Η μουσική πάντα συμπαραστέκεται και έχει τη δύναμη να αναδεικνύει την γιορτινή πλευρά του αγώνα. Γιατί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της κάθε μάχης, όταν ο άλλος στέκεται δίπλα σου, έχεις κερδίσει και έχει κερδίσει κάτι που δεν νομοθετείται και δεν πουλιέται. Είναι δικό μας γιατί εμείς το φτιάχνουμε. Η αλληλεγγύη, το όπλο και η νίκη μας.

Νίκη στην απεργία των εργατών του Νεωρίου.

Μυρσίνη

https://www.youtube.com/watch?v=IqQpimd0cvY[:]