[:en]Ανεργία. Πώς γράφεις για την ανεργία; Αποφθεγματικά; Ημερολογιακά; Συγκινησιακά ή θεωρητικά; Είναι μία κατάσταση μέσα στην οποία λειτουργείς κι όσο δεν μπορείς να απομονωθείς απ’ αυτή, δεν μπορείς και να την απομονώσεις. Διέπει τα πάντα. Ακόμη κι όταν την ξεχνάς, σου προκύπτει ως ταυτότητα, ως ανημπόρια, ως απάντηση στα «τι κάνεις;», «πώς είσαι;». Πώς γράφεις για την ανεργία; Με τι ύφος ώστε να μένεις αξιοπρεπής, να μην τα δείχνεις όλα μαύρα, να μην παραπονιέσαι σκέτα νέτα. Αλλά, πρώτα απ’ όλα, γιατί γράφεις για την ανεργία; Για να σπάσεις τη βιτρίνα της «ωραίας ζωής στο νησί», για να πάψεις να ‘σαι ψίθυρος και σκυμμένο κεφάλι, για να αναλογιστείς πόσα αλλάζουν και πόσο αλλάζεις, για να συνδεθείς; Για όλα αυτά. Με όλους τους τρόπους. Δεν βαστάω και δεν βαστιέμαι.[:]